Een dagje mee in groep 1/2
Leuk corona-verhaal: Een paar daagjes ´juf oma´
Een bijzonder verzoek in februari: of ik, samen met mijn dochter, twee dagen wilde invallen bij de kleuters. Hier hoefde ik niet lang over na te denken, ik vertrouwde op mijn onderwijservaring gekoppeld aan het feit dat ik vijf kleinkinderen heb. Er kwam een goede overdracht met de toevoeging: maak er vooral een leuke en leerzame dag van, mocht je wat van het programma missen dan komt dat later wel weer goed’. Zo ging ik het met vertrouwen tegemoet.
En wat was het leuk! De kleuters die zo echt zijn, zo graag van alles willen vertellen, zo goed weten hoe het er in de klas aan toe gaat en ons daarbij helpen. Een verdrietige kleuter die mama zo mist, maar na dat even gemeld te hebben weer verder speelt, kleuters die lekker met je willen rennen of waarbij je een klein meningsverschil moet oplossen ‘maar zij wil niet met mij spelen….’ Aan het eind van de eerste dag waren we moe maar voldaan.
Twee dagen werden uiteindelijk vier dagen. Waar ging mijn hart naar uit? Naar de jongste kleuter die nog met wat grote ogen meekijkt, naar de kleuter met bravoure die toch ook gewoon wil vertellen wat hij meemaakt of vindt, de kleuter die het af en toe wat moeilijk heeft en wat rust zoekt, de kleuter die dingen moeilijk vindt en buiten plotseling met je speelt en die een handje in de jouwe duwt om even samen op te lopen. Wat was het een cadeautje en wat heb ik genoten. Eén van de mooiste momenten kwam via een appje: ‘hoe heette de juf vandaag?’ Antwoord: ‘juf oma!’
